Παιδικός καρκίνος ..δυο λέξεις ασύνδετες. Δε πάει, δε πρέπει να είναι μαζί. Η μια φωτεινή, λαμπερή, ελπιδοφόρα, ανέμελη κι η άλλη σκοτεινή, μαύρη, ζοφερή. Όμως συνδέονται και υπάρχουν και υπάρχουν και τόσοι πολλοί μικροί ήρωες που κάνουν τις δυο αυτές λέξεις να μοιάζουν περιπετειούλα. Δε θέλω να πω πολλά για τον παιδικό καρκίνο γιατί πολύ απλά δε γνωρίζω κάτι. Το μόνο που υποθέτω, το μόνο που σκέφτομαι είναι πως αν γνωρίσεις και ζήσεις ένα τέτοιο παιδί, μια μητέρα ενός παιδιού με καρκίνο, η ζωή σου δε θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

Παγκόσμια ημέρα σήμερα λοιπόν και το ελάχιστο που οφείλουμε να κάνουμε σα μαμάδες και σαν άνθρωποι είναι μια προσευχή, μια θετική σκέψη, μια θετική ενέργεια.

Βάλτε λοιπόν όλες σας 5 λεπτά χρονόμετρο, κλείστε τα μάτια και προσευχηθείτε για δύναμη στα παιδιά αυτά, αλλά επειδή τα παιδιά είναι ούτως ή άλλως πιο δυνατά από εμάς  ας στείλουμε όλη μας τη θετική δόνηση στις μαχήτριες πίσω απο τα παιδιά αυτά.

Κάντε το, μόνο 5 λεπτά. Και είμαι σίγουρη πως κάπου, σε κάποια γωνιά του πλανήτη, σε κάποιο δωμάτιο νοσοκομείου ένας μικρός ήρωας και μια δυνατή μαχήτρια θα νιώσουν μια ζεστασιά στη ψυχή και μια νέα ελπίδα θα γεννηθεί στη καρδιά.

Την αγάπη μας και τον απόλυτο σεβασμό μας. Όλα θα πάνε καλά….

Χρύσα Τσένη