Bullying, σχολική βία, λεκτική κακοποίηση, εκφοβισμός. Το θέμα των τελευταίων μηνών.

Γιατί φαντάζει στα μάτια μας τόσο περίεργο; Είναι όντως ταπεινωτικό, ανήθικο, ανεπίτρεπτο και τις τελευταίες μέρες μας έδειξε πόσο ακραίες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις του. Όμως δε μπορώ να καταλάβω αγαπητοί γονείς γιατί μας φαίνεται τόσο παράξενο; Σαν ένα φαινόμενο που δε ταιριάζει στη κοινωνία μας. Κατακρίνουμε τα παιδιά νταήδες όταν εμείς τα μεγαλώνουμε!! Πως μας φαίνεται περίεργο που τόσα παιδιά κακοποιούν λεκτικά και σωματικά συμμαθητές τους, συνανθρώπους τους όταν η ενδοοικογενειακή βία έχει αυξηθεί κατά 47% τα τελευταία χρόνια;;; 47% ??? Σχεδόν ένας στους δυο γονείς γίνεται ο «νταής » της οικογένειας!!

Αλλά ξέχασα…ναι συγγνώμη… εμείς είμαστε «μεγάλοι» και μπορούμε να επιβαλλόμαστε. Μπορούμε να βάζουμε συνέχεια τιμωρία τα παιδιά μας, να τα μειώνουμε, να τα βρίζουμε και να τα ξυλοφορτώνουμε. Αυτός είναι ο τρόπος για να ορίσουμε την εξουσία μας και φυσικά για να μάθουν τα παιδιά! Ναι το πετύχαμε..έμαθαν! Είναι πολύ καλοί μίμοι τα παιδιά και μαθαίνουν γρήγορα.

Μου αντιμίλησες;; – Γρήγορα στο δωμάτιο σου κωλόπαιδο!!

                   Χτύπησες την αδελφή σου;; – Πάρε μια σφαλιάρα να δεις πως είναι!!! (πόσο ανεγκέφαλο είναι να προσπαθείς να διορθώσεις το ξύλο με ξύλο)

                  Καλά δε έμαθες ακόμα τη προπαίδεια;; – Μόνο οι ηλίθιοι δε ξέρουν τη προπαίδεια στην ηλικία σου!!

Έτσι λοιπόν τα παιδιά μεγαλώνοντας έχουν γίνει αυτό ακριβώς που τους διδάξαμε..νταήδες!! Όταν με βρίζεις σε εξευτελίζω, μόλις με ακουμπήσεις σε ξυλοφορτώνω και κάνω τα πάντα για να περάσει το δικό μου, αντίστοιχα να αναφέρω, η λεκτική βία άγγιξε το 72% και οι ξυλοδαρμοί το 15%.

Μη μας φαίνεται λοιπόν τίποτα περίεργο. Τα παιδιά είναι δικά μας δημιουργήματα. Είναι καθρέφτες του εαυτού μας. Είναι νομίζω ώρα να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η δουλειά του γονέα και να αφήσουμε τα νταηλίκια κατά μέρους. Όσοι έχουν απωθημένα και θέλουν να τα βγάλουν κάπου ας βρουν ένα χόμπι καλύτερα!

Μαμάδες μπαμπάδες είναι δύσκολο το έργο μας το ξέρω και το ξέρετε και εσείς και κανένας μας δε γνωρίζει τι έχει βιώσει ο καθένας και πόσο στρεσογόνα μπορεί να είναι η καθημερινότητα του. Όμως προς Θεού μη βγάζουμε τα νεύρα μας, τα άγχη μας, τα κόμπλεξ μας στα παιδιά. Δεν φταίνε σε τίποτα!! Είναι Αθώες ψυχές που εμείς διάλεξαμε να φέρουμε στο κόσμο – και μάλιστα πολλές φορές με τεράστιες και ψυχοφθόρες προσπάθειες – και είμαστε υποχρεωμένοι να τα μεγαλώσουμε με γνώμονα τη σύνεση και την ευγένεια!

Τόσο σπάνιο να είσαι ευγενής στις μέρες μας που έχει αρχίζει να μοιάζει «φλώρικο». Ας σταματήσει εδώ αυτή η αηδία κι ας αποφασίσουμε από σήμερα πως σκοπός μας σαν γονείς είναι να γεμίσουμε τα παιδιά μας τρυφερότητα, ασφάλεια και καλούς τρόπους. Έργο εξαιρετικά δύσκολο όμως είναι αυτό που θα αφήσουμε σα κληρονομιά πίσω μας. Ας φροντίσουμε να είναι η καλύτερη.

Και επειδή ξέρω πως οι κακεντρεχείς είστε αμέτρητοι να πω κι αυτό. Δε δικαιολογώ με τίποτα και σε καμία ηλικία τα νταηλίκια. Αν όντως τα συγκεκριμένα παιδιά κακοποιούσαν το παιδί αυτό και έμμεσα το οδήγησαν στο θάνατο απαιτώ την τιμωρία τους. Απαιτώ από όλους μας να γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων γεγονότων. Γονείς, δάσκαλοι συμμαθητές, τα παιδιά τα ίδια μιλήστε, μαρτυρήστε, σταματήστε αυτή την αθλιότητα!

Ο Θεός να δίνει δύναμη στους γονείς του Βαγγέλη και του κάθε Βαγγέλη… κουράγιο μάνα!!

 Χρύσα Τσένη