Ακόμα και το πιο βαρετό και ανιαρό μας 24ωρο μπορεί να μεταμορφωθεί αν το κοιτάξουμε με άλλα μάτια..

Ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μας, καθορίζει σε τεράστιο βαθμό το πως θα εξελιχθεί η μέρα μας. Θα σας πω το τετριμμένο, θα σας πω το πλέον γνωστό και χιλιοειπωμένο όμως είναι το κλειδί της ευτυχίας!! Αλλάξτε μάτια. Βάλτε στην άκρη τα μάτια της σιγουριάς, τα τεμπέλικα μάτια της ρουτίνας  και φορέστε καινούργια. Φορέστε τα μάτια που έχει ένα τουρίστας! Μάτια ετοιμοπόλεμα..μάτια ανοιχτά σαν τις κυψέλες ενός σφουγγαριού έτοιμο να ρουφήξει κάθε καινούργια εικόνα, κάθε νεα πληροφορία. Μάτια που λάμπουν από προσμονή για το επόμενο σχέδιο, την επόμενη σκηνή που θα λάβει μέρος στο θέατρο της ζωής μας και θα μας γεμίσει εμπειρίες και συναισθήματα.

Είμαστε τουρίστες φιλαράκια μου.. αυτό είμαστε … αυτό να θυμάστε! Ένα τρένο, ένα πλοίο , ένα λεωφορείο ότι γουστάρει ο καθένας. Μόνιμοι ταξιδιώτες… συναντούμε χιλιάδες ανθρώπων, ο καθένας με τα δικά του «κουβαλήματα» , με τα δικά του μάτια… Ρουφάμε όλα τα θετικά και φτύνουμε όλα τα αρνητικά. Και όπως σε κάθε ταξίδι… θα γελάσουμε, θα χορέψουμε , θα ερωτοτροπήσουμε, θα περάσουμε αξέχαστα! Αυτά δε θέλουμε απο τα ταξίδια μας;; Αξέχαστες στιγμές που θα λησμονούμε μια ζωή. Ε λοιπόν ξεχνάμε το μεγάλο μας ταξίδι όμως. Αυτό που μας δίνει καθημερινά τη δυνατότητα να χτίσουμε όμορφες αναμνήσεις. Μην αυταπατάστε … το ταξίδι τελειώνει!! Ο τουρίστας κατεβαίνει… Είτε έτσι ξαφνικά και αναπάντεχα…είτε με πόνο… κάποιες φορές το νιώθει και κάποιες φορές έχει κρατήσει τόσο πολύ αυτό το ταξίδι που …κουράζεται. Όμως πάντα κατεβαίνει…τέλος… οι υπόλοιποι συνεχίζουν μέχρι τη δική τους τελευταία στάση!

Φυσικά όπως και σε κάθε ταξίδι όσες περισσότερες εμπειρίες ζήσεις, τόσο καλύτερα θα περάσεις τόσο πιο ειρηνικά τελειώνει. Συμβιβάζεσαι με το τέλος…

Αλλάξτε τα μάτια σας λοιπόν, φορέστε τα μάτια του τουρίστα και η ζωή σας θα μεταμορφωθεί. Αλλάξτε διαδρομή κάθε πρωί για τη δουλειά, αλλάξτε κούρεμα, αλλάξτε σύντροφο αμα δε σας κάνει να γελάτε, αλλάξτε την πάνα του μωρού σας για μυριοστή φορά γιατί θα ρθεί απλά η μέρα που δεν θα το ξανακάνετε και θα σας λείψει. Πάρτε όσους αγαπάτε αγκαλιά, χαμογελάστε τους. Δείτε απο το παράθυρο τη βροχή και σκεφτείτε : Μμμμμ ωραίος καιρός για χουχουλιασμα, δώστε την αγάπη και τη βοήθεια σας απλόχερα και το κάρμα, το σύμπαν θα σας το επιστρέψει εις διπλούν. Μην είστε κακομοίρηδες, μην είστε μοιρολάτρες…κανένας απο αυτούς δεν πήγε μπροστά, κανένας απο αυτούς δεν απολαμβάνει το ταξίδι.

Κάθε πρωί που ξυπνάτε και ανοίγετε τα μάτια σας να κοιτάτε ψηλά και να λέτε ευχαριστώ …κάποιου άλλου το ταξίδι μόλις τελείωσε. Εσείς όμως είστε ακόμα πάνω…σε κίνηση.

Είναι ωραία και η ρουτίνα και μόνο όταν μας την κλέψουν την αναζητάμε. Έμενα το τρένο μου έκανε μια φορά μια μεγάλη στάση σε ενα νοσοκομείο και γεύτηκα τον πόνο. Γεύτηκα την αλμύρα απο τα δάκρυα μου. Ένιωσα την παγωμάρα του θανάτου και πιστέψτε με ήθελα τόσο πολύ να γυρίσω στη ρουτίνα μου, να κλείσω τα μάτια και να είμαι ξανά στο τρενο μου, να συνεχίζω την διαδρομή μου…

Αλλάξτε μάτια… το ταξίδι συνεχίζεται.. οχι για πάντα όμως. Κάντε το να είναι υπέροχο..πως;; μα με τα μάτια ενός τουρίστα. Μάτια πρόθυμα, διεσταλμένα απο την έξαψη. Μάτια που φιλτράρουν τα άσχημα, τα μονότονα και βλέπουν μόνο την ομορφιά των πραγμάτων, το μεδούλι. Βλέπουν την υπεροχή της ζωής και τον σκοπό του ταξιδιού…να αποβιβαστείτε χαμογελαστοί…χορτασμένοι.

Χρύσα Τσένη