Πρόκειται για ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους απο τον σκηνοθέτη Po Chou Chi και αναφέρεται στον κύκλο της ζωής.
Είμαστε ο φάρος για τα παιδιά μας, πρέπει να είμαστε πάντα εκεί και να τα φωτίζουμε. Να τα αφήνουμε να ακολουθούν το ένστικτό τους και να ζούν τα όνειρα τους. Να τα αφήσουμε να πετάξουν μόνα τους, αλλά να προσέχουμε γιατί στο δρόμο μπορεί να χαθούν… εαν όμως το φως του φάρου μας είναι δυνατό, τότε σίγουρα θα το δούν και θα γνωρίζουν που είναι το σπίτι τους.
Είναι πολύ σημαντικό να αφήνουμε τα παιδιά μας να διαλέγουν το μέλλον τους. Δυστυχώς δεν ανήκω σε αυτά τα τυχερά παιδιά. Μόλις ξεκινούσα να ανοίγω τα φτερά μου οι γονείς μου, άθελα τους πιστεύω, σιγά σιγά μου τα ξανακλείναν.. έτσι γνωρίζω απο πρώτο χέρι πως νιώθει ενα παιδί που δεν το αφήνουν να μεγαλώσει.
Δε σας κρύβω ότι συγκινήθηκα με το βίντεο..δείχνει με τον πιο παραστατικό τρόπο τον ρόλο των γονιών.. είναι πάντα σε αναμονή για τα παιδιά τους, δίχως κανένα αντάλλαγμα..όπως ακριβώς ο φάρος για τα καράβια..

Σας φιλώ..

Συγγραφέας: Χρύσα Τσένη