Η πορέια του Χριστού τη Μεγάλη Εβδομάδα, θυμίζει σε πολλούς τη πορεία της χώρας μας τα τελευταία χρόνια. Πορέια δύσκολη σαν ανηφόρα, με βάσανα και βαριά τιμήματα.

Όλοι οι Έλληνες ζούμε τον Γολγοθά μας, το προσωπικό μας μαρτύριο.. κάποιοι δε..προχωρούν και παραπέρα, φτάνουν μέχρι τη σταύρωση. Καταδικάζονται σε μια ζωή που δεν επέλεξαν, δεν ονειρεύτηκαν.

Είναι γολγοθάς να νιώθεις άχρηστος .. αβοήθητος.. να μην έχεις κάπου να πιαστείς.  Νιώθεις ότι η τρικυμία σε παρασέρνει, σε διαλύει .. θα σε καταπιεί.

Είναι γολγοθάς να σου λέει το παιδί σου.. «μαμά πεινάω» και απλά να το κοιτάς·  με μάτια κενά, με καρδιά μισή, χέρια ανήμπορα και άδεια.

Είναι σταύρωση να μένεις χωρίς τίποτα, νά κάνεις σπίτι σου το δρόμο, να στέλνεις το παιδί σου σε άσυλο για  ένα καλύτερο μέλλον.

Μη φοβάστε.. έρχεται η Ανασταση. Έρχεται το φως να κατατροπώσει το σκοτάδι.

Εύχομαι όλα να γίνουν καλύτερα.. πιστεύω ότι όλα θα γίνουν καλύτερα.. μετά τη μπόρα έρχεται η λιακάδα. Μη χάνουμε τη πίστη μας. Η ανηφόρα οδηγεί στην ελευθερία. Μείνετε πιστοί και το θαύμα θα ‘ρθεί.. η Ανάσταση είναι κοντά.

Μέσα απο τα βάθη της καρδιάς μου, εύχομαι σε όλες τις οικογένειες, σε όλους εσάς, σε όλους εμάς που μαρτυρικά περιμένουμε αυτό το μικρούλι φως στην άκρη του τούνελ, να το δούμε.. να το ακολουθήσουμε και να μας οδηγήσει στη δική μας προσωπική Ανάσταση.

Καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα

Χρύσα τσένη